Blog – Loslaten gaat via vastpakken

Loslaten... Het klinkt als een simpele handeling, maar vaak blijkt het alles­behalve makkelijk. Hoe meer je probeert iets weg te duwen of niet meer mee bezig te zijn, hoe meer het juist aanwezig blijft. Wat als los­laten helemaal niet gaat over wegduwen, maar juist over aannemen? Over vastpakken, doorvoelen en dan, pas daarna, het loslaten?

En wat een mooi voorbeeld hiervan is mijn proces om deze blog te schrijven. Vol enthousiasme nam ik me voor een blog te schrijven over loslaten. Er kwamen mooie verhalen in me op, er kwamen quotes voorbij en ik had echt zin om aan de slag te gaan. Tegelijkertijd begon het ook wel spannend te worden en kon ik de meningen van anderen al voelen en de stemmetjes horen of het verhaal straks wel goed genoeg zou zijn. Iets in mij wilde er helemaal niet meer aan beginnen. De omstandigheden hielpen me om het schrijven van de blog uit te stellen. De kersttijd met veel bezoek, de training De Langste Nachten geven tussen kerst en oud, en nieuw en een drukke tijd op het werk had ik voor mezelf voldoende reden om de blog even uit te stellen. Gewoon even loslaten, die komt later wel. Ik heb het opzij gelegd en geen aandacht besteed aan de stemmetjes en de spanning. Met logica weg­geredeneerd en weggeduwd naar later. En juist dat heeft er voor gezorgd dat de stemmetjes en de spanning onbewust al die tijd in mijn systeem hebben gezeten en op willekeurige, niet altijd handige momenten aanwezig zijn geweest.

Blog_Loslaten_man-boomerang_AdobeStock_479261018_DomeinKasteeldeSchans

En nu ik hem weer herkend heb, kan ik hem ook vastpakken. En dan bedoel ik niet de blog schrijven, maar de gevoelens die ik er bij mij zijn en die ik beant­woord heb met strategieën om erbij weg te blijven. En door er juist naar toe te gaan en echte aandacht aan te geven kan ik niet alleen bij wat me tegen­houd, maar ook weer bij wat ik in mijn Schansreis in de loop der jaren ervaren en geleerd heb. Wat mij dan helpt is de metafoor van de boemerang. Die begon ooit met een mop van iemand die klaagt tegen zijn vriend: “Ik heb van jou wel een nieuwe boemerang gekregen, maar ik ben al 3 weken bezig om de oude weg te gooien.”

Zo gebeurt dat ook met nieuwe inzichten. Hetgeen dat ik los wil laten, de emoties, herinneringen en overtuigingen die ik liever wil vermijden stel ik mij dan voor als een boemerang. En ik zie mezelf die boemerang iedere keer weer weggooien. De ene keer met veel kracht, dan weer in een andere richting, soms met een andere draai. Hoe harder ik hem weggooi, hoe krachtiger hij terugkomt. Totdat ik door heb dat het gezien wil worden. Echt aannemen. Niet weggegooid, maar vastgepakt, aangekeken en rustig neer­gelegd. En dan kan loslaten vorm krijgen en kan de aandacht stapje voor stapje naar het nieuwe toe. Loslaten gaat niet over kracht, maar over zacht­heid.

Ons lichaam speelt een bijzondere rol in dit proces. Emoties en ervaringen zetten zich vaak vast in ons lijf, soms zonder dat we ons daarvan bewust zijn. Beweging, ademhaling en aanraking kunnen helpen om weer in contact te komen met wat er speelt. Daarom dat we hier in onze trainingen veel aan­dacht voor hebben. Door bewust stil te staan bij wat je voelt – in je hoofd én in je lichaam – ontstaat er ruimte. En juist in die ruimte kan loslaten gebeuren.

Blog-Loslaten_Buitenvuur_DomeinKasteeldeSchans

Loslaten vraagt moed, maar ook een veilige omgeving. Als je je veilig voelt, durf je te openen, kun je oefenen en mag je verkennen. Dit geldt niet alleen voor de fysieke ruimte waarin je je bevindt, maar ook voor de innerlijke ruimte die je jezelf geeft. Veiligheid, respect en vertrouwen vormen de basis om datgene wat je vastpakt uiteindelijk zachtjes neer te kunnen leggen.

Loslaten is een reis van aannemen. Door eerst vast te pakken wat je los wilt laten, geef je het de aandacht die het nodig heeft om daarna echt weg te kunnen gaan. Het vraagt om zachtheid, moed en verbinding – met jezelf en met wat er in je leeft. Dus, de volgende keer dat je worstelt met loslaten, onthoud dan: je hoeft niets weg te duwen. Pak het vast, voel het, en leg het rustig neer.

Een blog uit de pen van Pim van Haren, mede-trainer in o.a. alle 'Aanraken in Verbinding' en massage-trainingen.